آیا باید پارتی بازی می کردم؟
شنبه, ۹ بهمن ۱۳۹۵، ۰۷:۵۳ ب.ظ
باسمه تعالی
چند روز پیش از بچه ها املا گرفتم. خیلی از بچه ها نمره خیلی خوب کسب کردن. اما این وسط بهترین دانش آموزم سه تا غلط داشت. وقتی داشتم املاش رو تصحیح می کردم داشت با حرص به برگه ش نگاه می کرد.
جواد بهترین دانش آموز منه. از لحاظ اخلاق و تربیت هم بیسته و حرف نداره. گیراییش هم خیلی بالاست و معمولا به یکبار توضیح هر درس تا آخرش رو خودش می فهمه. ضمنا از اول سال تا حالا تقریبا تمام املاهاش رو هم بیست گرفته! البته چند تا نمره غیر بیست هم داشته. منظورم از بیست همون نمره ی خیلی خوبه. چون الان ارزشیابی توصیفی شده به بچه ها نمره نمی دیم. فقط می گیم که مثلا خیلی خوب یا خوب (در اصل که باید توصیف کنیم، مثلا باید بگیم که این دانش آموز در نوشتن حروف هم آوا اشکال دارد، یا مثلا این دانش آموز در تفکیک کلمات از هم مشکل دارد).
این جواد ما تقریبا تمام املاهاش رو خیلی خوب گرفته. عکسی که پایین می ذارم مال همین بهترین دانش آموز منه.
املای آخرش رو خلاصه خیلی خوب نشد، خوب شد. البته اشکالش خیلی کوچیک بود. فقط دو تا سرکش گ رو نذاشته بود. مثلا می خواست بنویسه گرفت، نوشته بود کرفت. دو تا سرکش نذاشته بود، یک همچین اشتباه کوچیک دیگه ای هم داشت...
وقتی ازش سه تا اشتباه گرفتم کنارم واستاده بود، احساسم کردم به زحمت نفس می کشه! خدا می دونه خیلی دوست داشتم بهش نمره ی آ مثبت (خیلی خوب) بدم. واقعا لیاقتش رو داشت. یک لحظه رفتم که بهش آ مثبت بدم...
دوباره پیش خودم فکر کردم... لحظات سختی بود. الان اگه بهش آ مثبت می دادم فورا می رفت سر جاش می نشست با ذوق و شوق برای کناریش تعریف می کرد که من آ مثبت گرفتم و املاش رو نشونش می داد.
حالا کناری براش سوال می شد که تو که سه تا اشتباه داشتی چرا آقا بهت آ مثبت داده؟!!
می دونید که رقابت توی کلاس شدیده و بچه ها برای ستاره سر و کله می شکنن! فکر کنم ستاره رو بهتون توضیح ندادم! یادم باشه بعدا قضیه جدول امتیازات و ستاره رو بهتون توضیح بدم. به طور خلاصه بگم که از همین جدول ها که توش جلوی اسم بچه ها ستاره می ذاری بعد آخر سال به بیشترین امتیاز جایزه می دی...
خلاصه که رقابت شدیده و کناریش فورا سوال می کرد چرا آقا به تو با سه تا اشتباه آ مثبت داده، به من مثلا نداده!؟؟ مخصوصا با این جو رقابتی که به وجود آمده بچه ها حساس شدن و حتما پیگیر دلیل می شدن!
پیش خودم فکر کردم این بچه ها وقتی ازم پرسیدن که چرا به جواد آ مثبت دادم من چه جوابی براشون دارم؟!! بگم مثلا چون با جواد رفیقم بهش آ مثبت دادم!؟؟؟ یعنی از همین سن پایین بهشون پارتی بازی رو یاد بدم!؟؟ قطعا اینام که در آینده وارد جامعه بشن پارتی بازی رو یاد می گیرن... ولی من نمی خوام اون کسی باشم که پارتی بازی رو بهشون یاد می ده. خلاصه که به جواد نمره ی آ (خوب) دادم و شاید یکم هم دلخور شد و رفت ساکت نشست سر جاش.
البته این نمره ها همه کشکه! یعنی آخر سال قطعا این دانش آموز نمره ی خیلی خوب می گیره. تشخیص معلم ملاکه و وقتی این دانش آموز نود درصد املاهاش رو خیلی خوب گرفته یعنی که خیلی خوبه! پس این نمره به هیچ وجه من الوجوه توی کارنامه ش تاثیری نداره. بنابرین از این دید به این قضیه نگاه نکنین.
لطفا هر کس این مطلب رو خوند برام نظر خصوصی بذاره و جواب سوال منو بده...
چند روز پیش از بچه ها املا گرفتم. خیلی از بچه ها نمره خیلی خوب کسب کردن. اما این وسط بهترین دانش آموزم سه تا غلط داشت. وقتی داشتم املاش رو تصحیح می کردم داشت با حرص به برگه ش نگاه می کرد.
جواد بهترین دانش آموز منه. از لحاظ اخلاق و تربیت هم بیسته و حرف نداره. گیراییش هم خیلی بالاست و معمولا به یکبار توضیح هر درس تا آخرش رو خودش می فهمه. ضمنا از اول سال تا حالا تقریبا تمام املاهاش رو هم بیست گرفته! البته چند تا نمره غیر بیست هم داشته. منظورم از بیست همون نمره ی خیلی خوبه. چون الان ارزشیابی توصیفی شده به بچه ها نمره نمی دیم. فقط می گیم که مثلا خیلی خوب یا خوب (در اصل که باید توصیف کنیم، مثلا باید بگیم که این دانش آموز در نوشتن حروف هم آوا اشکال دارد، یا مثلا این دانش آموز در تفکیک کلمات از هم مشکل دارد).
این جواد ما تقریبا تمام املاهاش رو خیلی خوب گرفته. عکسی که پایین می ذارم مال همین بهترین دانش آموز منه.
وقتی ازش سه تا اشتباه گرفتم کنارم واستاده بود، احساسم کردم به زحمت نفس می کشه! خدا می دونه خیلی دوست داشتم بهش نمره ی آ مثبت (خیلی خوب) بدم. واقعا لیاقتش رو داشت. یک لحظه رفتم که بهش آ مثبت بدم...
دوباره پیش خودم فکر کردم... لحظات سختی بود. الان اگه بهش آ مثبت می دادم فورا می رفت سر جاش می نشست با ذوق و شوق برای کناریش تعریف می کرد که من آ مثبت گرفتم و املاش رو نشونش می داد.
حالا کناری براش سوال می شد که تو که سه تا اشتباه داشتی چرا آقا بهت آ مثبت داده؟!!
می دونید که رقابت توی کلاس شدیده و بچه ها برای ستاره سر و کله می شکنن! فکر کنم ستاره رو بهتون توضیح ندادم! یادم باشه بعدا قضیه جدول امتیازات و ستاره رو بهتون توضیح بدم. به طور خلاصه بگم که از همین جدول ها که توش جلوی اسم بچه ها ستاره می ذاری بعد آخر سال به بیشترین امتیاز جایزه می دی...
خلاصه که رقابت شدیده و کناریش فورا سوال می کرد چرا آقا به تو با سه تا اشتباه آ مثبت داده، به من مثلا نداده!؟؟ مخصوصا با این جو رقابتی که به وجود آمده بچه ها حساس شدن و حتما پیگیر دلیل می شدن!
پیش خودم فکر کردم این بچه ها وقتی ازم پرسیدن که چرا به جواد آ مثبت دادم من چه جوابی براشون دارم؟!! بگم مثلا چون با جواد رفیقم بهش آ مثبت دادم!؟؟؟ یعنی از همین سن پایین بهشون پارتی بازی رو یاد بدم!؟؟ قطعا اینام که در آینده وارد جامعه بشن پارتی بازی رو یاد می گیرن... ولی من نمی خوام اون کسی باشم که پارتی بازی رو بهشون یاد می ده. خلاصه که به جواد نمره ی آ (خوب) دادم و شاید یکم هم دلخور شد و رفت ساکت نشست سر جاش.
البته این نمره ها همه کشکه! یعنی آخر سال قطعا این دانش آموز نمره ی خیلی خوب می گیره. تشخیص معلم ملاکه و وقتی این دانش آموز نود درصد املاهاش رو خیلی خوب گرفته یعنی که خیلی خوبه! پس این نمره به هیچ وجه من الوجوه توی کارنامه ش تاثیری نداره. بنابرین از این دید به این قضیه نگاه نکنین.
لطفا هر کس این مطلب رو خوند برام نظر خصوصی بذاره و جواب سوال منو بده...
سوال من: به نظر شما واقعا کدوم کار بهتر بود؟ با توجه به مفروضات این جریان که در اختیارتون قرار دادم لطفا بگید شما چیکار می کردید جای من بودید؟ راه سومی پیدا می کردید؟ چه طور؟ شاید حقش بود آ مثبت بگیره، در این صورت بقیه رو چه طور توجیه می کردید؟؟؟
ابجی